Nooit meer ruzie!
U zult zeggen: "Dat kan niet!" En u heeft gelijk. Want ruzies, conflicten, meningsverschillen horen bij het leven. Gedoe komt overal waar mensen samen leven, wonen en werken voor. De vraag is: hoe ga je ermee om?
Iedereen neemt dagelijks honderden beslissingen. De meeste neem je zonder er bij stil te staan dat je een keuze maakt. Andere beslissingen zijn groter en belangrijker. Maar groot of klein, alle keuzes die je maakt dienen jouw kernbelangen.
We gaan allemaal verschillend om met onze belangen; voor de één is erkenning belangrijker dan helderheid en voor de ander is vertrouwen belangrijker dan autonomie.
Dat resulteert in verschillende levensstijlen, waarden en normen en referentiekaders. En dat is maar goed ook, want anders zou het een saaie wereld zijn.
De afgelopen decennia hebben wij onze achterliggende belangen echter langzaamaan uit het oog verloren. Door verregaande rationalisatie, materialisatie, individualisering en polarisering focussen we vrijwel alleen nog op onze (aangeleerde) standpunten: onze kinderen moeten genieën zijn (want dan zijn wij ook succesvol), wij willen dure telefoons, auto's en andere tastbare zaken (want daarmee krijg je respect), de overheid moet voor ons zorgen (erkenning, gezien worden), onze meningen worden feiten (gehoord worden).
Voor de duidelijkheid: er niks mis met deze standpunten. Het is alleen jammer dat we niet meer kunnen zien op welke kernbelangen die standpunten gebaseerd zijn. En vooral: dat de standpunten van alle mensen om ons heen óók gebaseerd zijn op diezelfde belangen.
Een belang is: immaterieel, positief, concreet, nastreefbaar, een doel.
Iemand die bij thuiskomst enthousiast wil vertellen over zijn of haar werk, terwijl de partner alleen oog heeft voor zijn of haar telefoon voelt zich niet gezien. Een werknemer die vaak overwerkt maar daar geen kadootje voor krijgt voelt zich niet gewaardeerd.
Terug naar ruzies en conflicten. Conflicten ontstaan door het structureel negeren van andermans kernbelangen. Uiteindelijk zal dat altijd leiden tot negatieve gevoelens, verwijdering, afstand en afscheid.
En dat is jammer, omdat daarmee iets wat een toegevoegde waarde aan iemands leven gaf, in de prullenbak wordt gegooid. Al die geïnvesteerde tijd, energie en verbinding wordt teniet gedaan. We gaan op zoek naar een andere baan, een nieuwe partner, een ander huis, omdat we niet meer in staat zijn het conflict te benoemen en op te lossen.
Conflicten worden gezien als onwenselijk. We zijn er bang voor. Het liefst negeren we ze en als dat niet kan, dan stappen we uit het sociale systeem waarbinnen het conflict plaatsvindt.
We zijn onze conflictvaardigheid kwijtgeraakt.
Terwijl elk conflict ook de mogelijkheid biedt om juist dichter bij elkaar te komen. Door weer oog te krijgen voor elkaars kernbelangen komt begrip voor elkaars houding, gedrag en de gemaakte keuzes binnen handbereik. En daarmee wordt het betreffende sociale systeem waar beiden onderdeel van zijn juist versterkt in plaats van verzwakt.
Conflictvaardigheid: de kunst om bij conflicten vanuit nieuwsgierigheid, zonder aannames op zoek te gaan naar eigen en andermans kernbelangen en die te respecteren.
Maar hoe vind je die belangen? In het kort:
- Zonder oordeel waarnemen: ik zie dat... (je mijn rapport weer niet hebt gelezen)
- Gevoel beschrijven: ik voel me... (teleurgesteld)
- Koppel gevoel aan belang: ik mis... (erkenning)
- Stel open vragen: kun je uitleggen waarom... (je mijn rapport niet gelezen hebt?)
- Benoem hoe jouw belang beter gediend zou zijn: ik zou het fijn vinden als...
- Vraag je af hoe andermans belangen beter gediend zouden zijn.
Op deze manier haal je de kou uit de lucht. En zolang beide partijen oog hebben en houden voor elkaars belangen, heb je nooit meer ruzie.
Meer weten? Klik hier voor meer informatie.